فرده شنم کیسوم
پورأ بؤم
دئه اسئد ممد جواب ندئنه.
اوضاع اصن عادی نئه..
هوا خوبأ بؤدره و همشکِ موسؤن
مو گیج و خرابم !
بهار امأدره .. بخألی خأ احساس سرزیندگی بوکونیم
امّا ای سرزندگئ فرسایش و خستگی همرأ دأنم
..
// اینقد می حال خرابه کی حتّی بوگذشته روزؤنه چرندیاتم مننئم بنویسم
//
فرده شنم کیسوم!
خودم را مجبور کرده ام که دوباره برگردم به آن
به شدّت کتاب خواندن چند سال پیش..
و انتخابهای متنوعم کم کم باعث شده که اجبارم تبدیل به علاقه شود
/
باید درگیر کتاب های شعر گیلکی دهه ی ۵۰ هم باشم!
/
یک روز پاییز که من ورضا برمی گشتیم از انزلی
و می خواندیم مرغ شیدا ( محسن نامجو . هوشنگ ابتهاج ) را
غمبار ، سرباز مأمور سه راه فرزانه که باید درمانده تر از ما می بود
گفت:
شما خیلی داغونین!
یا همچین چیزهایی!
حال که مرغ شیدا را گوش می دهم به یادم است آن صحنه..
برای زنده مانده: همچنان سفر تنهایی ( هادی غلام دوست ) که بسیار بلند است!
ایمسال زبؤن مادری جهانی روزه زاکؤون . آقایؤن . ریفئقون خیلی حال بدأن..
دو نفره گیلکی نیویشتن مئه به غیر منتظره بو..
و همه کسأ جی بیشتر ، ایشؤن کی بنویشتن مو حال بودم!
احمد زاهدی لنگرودی ( دایره ی مینا )
علی یوسفی ئم کار باارزشی انجؤم بدأ و تقریبا ۹۰ درصد
گیلکی نیویسؤن لینکِ بنأ خوشه وبلاگِ مئن ..
می تولّد روزه بأم بوگؤم کی .. دو ته تبریک غیر منتظره دأشتم
یکته .. بانک پارسیانأ جی
یکتأم پیوند ( سید رضا میرحسنی )..
زینده مؤنسنه به: سفرتنهایی . هادی غلام دوست ( انتشارات نگاه . ۱۳۸۶ )
پارسال کی تازه بوشؤبوم زته مئن..
ای موقع هیچ ندأشتم زئنه به
.. چون اله فارسی گب زئم .. هرچند خیلی یکی دو سالی بو کی
تلاش کأده بوم گیلکی گب بزنم!
هرچی ببون .. او ۴ سالی که قبل مهدکودک شؤنأ جی اوجور گیلکی غلیط گب زئم
می ناخودآگاه مئن هننأ بو و منّیسم هیتو به ای آسؤنی گیلکئه دس ویگیرم!
تا ای کی بوشؤم زیتئه مئن
و زاکؤن بوتن خأ گیلکی گب بزنیم!( هرچند خیلی شؤن گب نزئن )
منأم کم کمی شوروع بودم و اینگار کی تا او موقع
یک چی ( حتّی یکته کوشتأی تیکأی ) کم داشتم
الؤن حدود یک ساله کی بیشتر گیلکی گب زئنم و خوشحالم کی
می زبؤنه به کار کأدرم!
..
الؤن او موقئن موسؤن که کوشتأی بوم و گوتم :
مامان ای مأ اذئت کؤنه..
گیلکی گب زئنم و تلاش کأدرم کی هرچی گذرنه بهتر گب بزنم!
///
مو تمرین کأدرم..
خسته شده ام
همه چیزم تکراری و رخوت انگیز شده ..
چرا کسی ،
کتابی یا هرچیز دیگری نمی نویسد که شبیه من و زندگی‌ام باشد؟!
نیازی نیست نوشته های پارسال را بخوانم
تا بدانم که بهمن‌اش
چیزی خیلی بهتر از بهمن امسال نبود..
امّا هرچه بود لااقل نمیه ی دومش خالی بود و رها..
هیچ کدام از بهمن هایم به گندی امسال نبوده اند تا کنون! انگار!
تمامش کنیم در بهمن هم اگر زندگی نکنم پس کی زندگی کنم!!
برای زنده ماندن: . نیست. چیزی.